آنچه پیش رو دارید بخش کوچکی از یادنامه عزیزانی است که برای اعتلای دین و صیانت از انقلاب در کشاکش با فرومایگان، پنجه افکندند و نام ماندگاری از خویش بجای گذاشتند. در این مقال، سعی گردیده تا حداقل مطالبی را که امکان بیان آن وجود دارد به رشته تحریر درآورم. بی‌تردید حاصل اندک توفیق در عرصه خدمت برای این حقیر، چیزی جز همراهی، همدلی، صبر و استقامت مستمر همسرم نبوده است. ای کاش می‌توانستم زیبایی‌های رفتاری مرحوم پدرم را بعد از سه دهه فقدان، به تصویر بکشم. نبود کسانی که در موقع حاجت و بی‌پناهی تکیه‌گاهتان هستند. خصوصاً پدرانی که همیشه کوه‌های قد برافراشته‌ای می‌مانند که بالندگی و ایستایی فرزندان، به واسطه آنهاست، بسیار سخت و دردآور است. خداوند غفران بی‌حد و حصر خویش را شامل همه رفتگان گرداند.